Tarocista Leszek

  Sabat większy – Imbolc Rosnące Słońce zwiastuje nowy cykl, Matka Natura budzi się do życia. Przesilenie zimowe i wiosenna równonoc, czyli Sabat Imbolc obchodzimy w nocy z 1 na 2 lutego. Słońce zaczyna wzrastać i jego blask na nowo opromienia Ziemię. Nazwa Imbolc nawiązuje do płodu w łonie matki. Według Celtów 2 luty był pierwszym dniem w roku, a w trakcie Sabatu Imbolc należało oczyścić swoją dusze i swoje ciało. Odchodząca zima zabiera to co już minęło, a ludzie wchodzą w to, co nowe. Jest to czas otwierania się na nowe życie, czas skupienia się na tym, co chcemy osiągnąć. Ważną Boginią Sabatu Imbolc jest Brygida, bogini ognia i inspiracji. Jest to Bogini zwana Boginią o Dwóch Twarzach, jest to opiekunka artystów, a także małych dzieci, jest to personifikacja Całego Świata.  Imbolc jest świętem światła, Słońce zwycięża siły ciemności. Ważne jest tu palnie świec. Możesz przygotować ołtarz, na którym ustawisz 13 świec, które są symbolem Bogini Matki, oraz liczbą pełni Księżyca w roku.

Św Andrzej to pierwszy powołany Apostoł, był On uczniem św. Jana Chrzciciela, był Żydem, pochodził z Betsaidy i był młodszym bratem św. Piotra. Obaj byli rybakami. Andrzej jako pierwszy spotkał Jezusa nad Jordanem i został Jego uczniem. W Polsce kult św. Andrzeja jest bardzo żywy, ku jego czci zbudowano 121 kościołów i kaplic. Na św Andrzeja kończy się zazwyczaj rok kościelny, a z Adwentem zaczyna się nowy, więc chłopcy i dziewczęta z roztopionego wosku zgadywali, kto z nich pierwszy się ożeni lub wyjdzie za maż. Wróżby te nazywano „andrzejkami” Dziś andrzejki związane są z hucznymi zabawami i z wróżbami. Wypadają na koniec listopada w nocy z 29 na 30. Po Andrzejkach rozpoczyna się Adwent, więc jest to ostatnia okazja do organizowania hucznych zabaw. Na początku zabawy Andrzejkowe były traktowane dość poważnie, bo miały charakter matrymonialny i obchodziły je wolne, niezamężne dziewczęta. Wierzone że przyszłość objawiają duchy, które zestępują na ziemię. W Polsce sformułowania „andrzej

Sabat Mabon – święto jesiennej równonocy, to jedno z najważniejszych świąt wiccańskich. Mniejszy Sabat Mabon to druidzkie Alban Elfed- czyli Światło Wody, oznacza równowagę pomiędzy dniem, a nocą. Początki Mabon wywodzą się od celtyckiego Boga młodości i płodności Maponosa. Czczono Go składając ofiary ze zbiorów, celebrując życie i światło poprzez picie młodego wina podczas dziękczynnej uczty. Święto to celebrujemy 21 września. Dawni Słowianie równonoc jesienną obchodzili jako Święto Plonów, składali ofiarę Matce Ziemi i Matce Naturze. Na stołach były zboża, owoce, miody, świeży chleb i świeże ciasta. Bogom dziękowano za światło i ciepło słońca. Palono rytualne ogniska, odprawiano tańce. Był to czas radości i świętowania.  Mabon to Sabat zgody i harmonii, to czas odkrywania równowagi oraz zbierania sił przed jesiennym wyciszeniem, przed zimowym uśpieniem.  Sabat Mabon zwiastuje początek jesieni, w ten magiczny czas dzień i noc są sobie równe. Światło i ciemność spotykają się ze sobą w

Mały Sabat Ostara to święto świtu, czyli wzrastającej mocy światła. Obchodzone przez kilka dni głównie w dniach 21 do 23 marca jest to święto pożegnania zimy, przywitania słońca, kiedy to światło zwycięża z mrokiem, zrównania dnia i nocy. Ostara oznacza początek wiosny i jest początkiem okresu płodności i radości. Tradycyjnym symbolem tego dnia jest jajko. Nazwa Ostara pochodzi od saksońskiej Bogini płodności Eastre. Do tej Bogini wznoszono modły prosząc o zesłanie szczęścia i zdrowia.  Każdy z nas może uczestniczyć w święcie Ostara. Należy odpowiednio przygotować dom. Ważne jest, aby cały dom wysprzątać, żeby wejść w to święto za dobrą czystą energią. Dom okadzamy biała szałwią, możemy również użyć wierzbową miotłę do wymiecenia z domu śmieci zarówno tych materialnych jak i energetycznych. Wysprzątany dom możemy przystroić czerwonymi tulipanami, która mają przywołać miłość do naszego życia oraz żółtymi żonkilami, które są symbolem pieniędzy, niebieskie zaś hiacynty i krokusy s

Wielki Sabat Samhain, Dziady czy Halloween? „Każdy musi wpełznąć pod wieczne posłanie trawy” - przysłowie celtyckie. Celtyckie święto Samhain był świętem godzenia się z oczywistością śmierci. Obchodzono je w nocy z 31 października na 1 listopada rozpoczynając tym samym sezon zimowy. Było to najważniejsze święto związane z zakończeniem żniw i roku, co symbolicznie zaznaczano zgaszeniem starego, świętego ognia na ołtarzach i zapaleniem nowego. Uroczystości tego święta miały charakter ofiarny i orgiastyczny, świętowano kult płodności i oddawano cześć zmarłym przodkom. Na tę jedną noc zmarli, duchy i upiory powracały do świata żywych, aby razem z nimi rozmawiać, bawić się, ucztować. Celtowie czcili duchy przodków, zapraszali je do swoich domów, a w trakcie uczt rytualnych przepowiadano przyszłość, korzystając z obecności duchów. Dzieci i zwierzęta kropiono święconą wodą, aby nie zostały porwane przez złe duchy, a na progach zostawiano dla nich smaczny poczęstunek. To stąd wz

Święto Archaniołów 29 września obchodzimy święto trzech Archaniołów, Michaela, Rafaela i Gabriela. Możemy w ten dzień podziękować im za wsparcie i prosić o dalszą ochronę. Aby to zrobić w ten dzień na stole możemy ustawić anielskie kadzidełka, takie jak jaśminowe czy mirrę, ułożyć piórka, wizerunki Archaniołów, symbole i pieczęcie Anielskie, lub to, co kojarzy nam się z energią enochiańską. Każdy z Archaniołów wibruje innym kolorem warto więc mieć również przygotowane świece w odpowiednim kolorze i ustawić je przy wizerunku Archanioła. Archanioł Michael to Wódz Archaniołów. Energia Anioła Michaela wibruje kolorem niebieskim i gdy prosimy Go o wsparcie warto zapalić niebieską świecę, możemy również przy Jego wizerunku położyć kamienie azur malachitu. Archanioła Michaela przywołujemy do walki z siłami zła, jest to ognisty wojownik, Książę Niebiańskiej Armii, walczy w imię sprawiedliwości i prawa. Jest kojarzony z żywiołem Ziemi, Jego działanie nas ugruntowuje i pomag

Jarzębina to roślina bardzo ceniona ze względu na duża zawartość witaminy C, kwasów organicznych i antocyjanów. Antocyjany to naturalne barwniki, którym przypisuje się działanie ochronne. Jarzębina wykorzystywana jest w leczeniu chorób nerek i wątroby. Ma bardzo silne działanie przeciwzapalne. Surowe owoce nie za bardzo nadają się do jedzenia, mogą być wręcz trujące, ze względu na duża zawartość sorbiny powodującej gorzki i cierpki smak, ale możemy jarzębinę zasuszyć i sproszkować, a następnie taki proszek spożywać dla podratowania naszej chorej wątroby i przy bólach nerek. Możemy również z jarzębiny zrobić wywar, poprzez gotowanie owoców przez pół godziny w czystej wodzie. Taki wywar pijemy dla wzmocnienia pracy serca.  Jarzębinę najlepiej jest zbierać jesienią tuż po pierwszych przymrozkach, wtedy traci ona swoją gorycz, gdy zbieramy ja wcześniej warto ją zamrozić na dwa dni przed przygotowaniem wywaru, dżemu, czy proszku, wtedy również straci swoją goryczkę. W medyc